ویروس ایدز (HIV) از چه راههایی سرایت می کند؟

◄

ویروس HIV از طریق مایع منی (همچنین شامل مایعی که قبل ازمنی خارج می شود) ، ترشحات دستگاه تناسلی زنان وخون افراد مبتلا به آن منتقل می شود و افرادی که با این ترشحات ، چه از طریق همجنس بازی و چه از طریق روش معمول جنسی ، تماس حاصل نمایند دچار عفونت HIV می گردند
وجود بیماریهای مقاربتی مثل سوزاک، سفلیس و همچنین زخمهای دستگاه تناسلی خطر آلودگی را چند برابر خواهد کرد.

بدیهی است اگر شما و یا همسرتان به عفونت HIV مبتلا نباشید از راه جنسی به این بیماری مبتلا نخواهید شد

بعضی از دلایل حاکی از آن می باشد که از طریق روابط جنسی دهانی نیز ممکن است فرد دچار عفونت HIV گردد. 
گفتنی است که احتمال انتقال عفونت HIV از مردان آلوده به زنان در طول ارتباط جنسی به مراتب بیش از انتقال این عفونت به مردان می باشد و مایع منی آلوده ممکن است برای چند روز در واژن زن باقی بماند. 
سلولهای ناحیة دهانة رحم نیز دارای استعداد زیاد برای ابتلا به عفونت HIV هستند. اگر چه زنان از طریق ارتباط جنسی در معرض بیشتری از ابتلا به عفونت HIV می باشند، ولی به یاد داشته باشید که جانسون، قهرمان بسکتبال از طریق داشتن ارتباط جنسی با یک زن مبتلا به این بیماری گردید.

زمانی که جانسون قهرمان بسکتبال اعلام نمود که به عفونت HIV مبتلا شده است، این نکته را خاطرنشان کرد که وی همواره به عنوان یک بازیکن تیم ورزشی مجبور به مسافرتهای فراوانی بود و هرگز در مورد داشتن ارتباط جنسی بازنان دارای عفت اخلاقی نبوده است.


بسیاری از زنان در آمریکا از طریق داشتن روابط جنسی با مردان آلوده به عفونت HIV دچار این بیماری می شوند هر چند که این مردان معتاد به مواد مخدر تزریقی نمی باشند.

همجنس بازی از روشهایی است که موجب ابتلای افراد به عفونت HIV می شود؛ به ویژه شخصی که مفعول واقع شده است، در معرض بیشتری از این آلودگی قرار دارد زیرا آلت تناسلی فرد موجب پارگی لایه های داخلی مقعد شده و این امر موجب می گردد تا HIV که درون مایع منی قرار دارد به راحتی وارد جریان خون شود.

◄ سرایت از مادرآلوده به جنین در داخل رحم و یا انتقال به کودک درطی دوران شیردهی 

 ویروس HIV از مادر آلوده به کودک ممکن است در دوران حاملگی، هنگام وضع حمل یا کمی بعد از زایمان انتقال یابد.

 HIV می‌تواند در شیر پستان زن آلوده وجود داشته باشد و به نوزادش منتقل شود اما با وجود داروهای خاص٬ شانس این انتقال بسیار کاهش می‌یابد هر چند در بسیاری از کشورهای در حال پیشرفت و فقیر، چنین داروهایی در دسترس نیست.

در کودکان٬ آلودگی به HIV  به سرعت به طرف ایجاد بیماری ایدز پیشرفت می‌کند و شانس زنده ماندن کودک هم کم است.

◄ استفاده مشترک از سرنگ و سوزن آلوده جهت تزریق

استفاده مشترک از سرنگ آلوده (که این عمل میان افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی بسیار معمول می باشد ) و یا برخورد تصادفی با سوزن آلوده به عفونت HIV (گاهی اوقات این امر در مراکز پزشکی اتفاق می افتد) موجبات ابتلای افراد به عفونت HIV فراهم می آورد .

خالکوبی ،انجام مانیکور ناخن با وسایل مشترک ،تاتو ابروبا وسایل مشترک         ؛ سوراخ کردن گوش بوسیله سوزن و وسایل آلوده؛ استفاده از مسواک و تیغ ریش تراش شخص بیمار؛ درمانهای دندانپزشکی، ختنه و یا جراحی های دیگر با وسایل آلوده از دیگر موارد انتقال HIV می باشد.

◄ سرایت از طریق خون و فرآورده‌های خونی

در اوایل دهه 1980 عفونت HIV به سرعت میان افرادی که به علت ابتلا به بیماری هموفیلی مجبور به تزریق خون بودند افزایش پیدا نمود. افراد مبتلا به هموفیلی در هنگام خونریزی٬ خونشان منعقد نمی شود.به همین علت هنگام آسیب دیدگی مقدار زیادی خون از بدنشان خارج می شود. در اوایل شیوع اپیدمی ایدز بیش از نیمی از 20000 فرد مبتلا به هموفیلی دچار عفونت HIV گردیدند.
در میان دهه 1980 آزمایش تشخیص آنتی بادی HIV (این آزمایش وجود عفونت HIV را مشخص می نمود)‌ دردسترس عموم قرار گرفت و بانک خون نیز آغاز به شناسایی خونهای اهدایی نمود. از سال 1987 به بعد دیگر هیچ فرد مبتلا به هموفیلی به علت تزریق خون دچار عفونت HIV نگردید. 
اگر چه تزریق خون یکی از مواردی بود که افراد دچار عفونت HIV می شدند ولی هیچ فردی از طریق اهدای خون به این عفونت مبتلا نگردید. زیرا هنگام اهدای خون از سوزنهای یکبار مصرف استفاده می شد و نیز خونهای تزریقی قبلا از نظر وجود HIV بررسی می گردید.

◄ راه‌های دیگر سرایت عبارتند از:

پیوند اعضا  و یا بافت آلوده به عفونت HIV .

ایدز (HIV) از چه راههایی سرایت نمی کند؟

دانستن روشهایی که از آن طریق عفونت HIV انتقال نمی یابد، بسیار مناسب و سودمند خواهند بود زیرا موجب می شود که افراد نگرانیهای بی مورد خود را در مورد ابتلا به عفونت  HIVکنار بگذارند.  

٭ این عفونت از طریق تماسهای معمول دست دادن ، بغل کردن و درآغوش گرفتن ٬ عطسه و سرفه ٬ تماس داشتن دراتوبوس و یا قطار و وسایط نقلیه انتقال نمی یابد.  

٭ HIV از طریق نیش حشرات و یا تماس با حیوانات منتقل نمیشود. (از آنجا که HIV در بدن حشرات قادر به زیست نمی باشد بنابراین بر اثر گزش حشرات مانند پشه ، فرد به عفونت HIV مبتلا نخواهد شد.)

٭ بر اثر پوشیدن لباس در فروشگاهها ،‌ لمس دستگیره در پول و یا دیگر اشیائی که افراد مبتلا بدان دست بزنند، عفونت HIV منتقل نمی گردد.

٭  استفاده شریکی از تلفن٬ وسایل حمام٬ توالت‌های عمومی٬ نوشیدن آب از شیر آب و یا شنا در استخری که افراد مبتلا به نیز در آن شنا کرده اند نیز باعث مبتلا شدن فرد نمی گردد.

٭ تنفس هوای آلوده خون و غذای آلوده نیز فرد را مبتلا نمیسازد حتی به طور مشترک غذا خوردن، استفاده از لوازم آشپزخانه یکدیگر وسایل آرایش  و حتی مسواک نیز تاکنون موجب ابتلا افراد به عفونت HIV نگردیده است. 

٭ تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر سرایت HIV از کودکان مبتلا به دیگر همکلاسان فرد بر اثر تماس های غیر جنسی به دست نیامده است و حتی کارمندانی که مبتلا به عفونت مزبور هستند با تماسهای غیر جنسی موجب ابتلا دیگر افراد نخواهندشد .

چرا بعضی افراد زمینه ی بیشتری برای ابتلا به عفونت HIV دارند؟

یکی از شگفتیهایی که در مورد انتقال عفونت HIV وجود دارد این است که هنوز هیچ رابطه ای مشخصی میان تعداد دفعاتی که فرد با یک شخص مبتلا به عفونت HIV رابطه ی جنسی داشته و ممکن است به عفونت مزبور مبتلا شود وجودندارد.

احتمال انتقال عفونت HIV با افزایش تعداد دفعات ارتباط جنسی با فرد مبتلا افزایش می‌یابد .

ولی بعضی از افراد استعداد بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند بعضی از این افراد تنها با یک بار ارتباط جنسی با فرد مبتلا به عفونت HIV دچار این بیماری شده ولی بعضی دیگر در حالی که سالها دارای ارتباط جنسی با فرد بیمار می شوند مبتلا به عفونت مزبور نشده اند.

گروه‌ های زیر بیشتر در معرض خطر HIV قرار دارند:

ـ کسانی‌ که از پیوند‌های متعدد و دیالیز مکرر استفاده می‌‌کنند و رعایت احتیاط ‌های همه جانبه را نمی ‌کنند.
ـ معتادین تزریقی که از سرنگ و سوزن مشترک استفاده می‌کنند.
ـ‌ همسران افراد مبتلا
ـ شرکای جنسی افراد مبتلا
ـ افرادی‌ که شرکای جنسی متعدد دارند. 
ـ افراد خود فروش
ـ‌ همجنسگرایان
ـ‌ خالکوبی‌های دست جمعی
ـ مبتلایان به بیماریهای آمیزشی و افراد مبتلا به زخم‌های تناسلی
ـ رانندگان عبوری‌ از مرزها