آبله مرغان یک بیماری ویروسی است که توسط واریسلا زوستر ایجاد می شود . اغلب در کودکان ایجاد می شود و خوش خیم می باشد اما در زنان باردار باعث ایجاد عوارض جدی برای جنین و مادر می شود.
آبله مرغان از طریق قطرات تنفسی در هوا و از طریق تماس مستقیم با بثورات پوستی فرد مبتلا منتقل می شود . افرادی که زونا دارند می توانند آبله مرغان را منتقل کنند.

اگر خانم باردار با فرد مبتلا به آبله مرغان تماس داشته باشد در صورتیکه ابتلای قبلی داشته باشد بدون خطر می باشد.
اگر در مادر بارداری که قبلا به آبله مرغان مبتلا نشده باشد بثورات و ضایعات بیماری ظاهر شود باید در عرض 24 تا72 ساعت داروی اسیکلویر جهت مادر شروع شود.

اگر مادر در مورد ابتلای قبلی خودش به آبله مرغان آگاه نباشد در طی 5 تا 7 روز از تماس با فرد مبتلا باید سطح ایمونوگلوبین چک شود ، در صورتیکه مثبت باشد مادر بدون خطر است و اگر منفی باشد مادر حساس است و باید در طی 5 روز بعد از تماس ایمونوگلوبین مخصوص بیماری تزریق شود.
در صورت عدم بروز علایم ، بارداری به طور روتین ادامه می یابد ولی در صورت بروز علایم داروی اسیکلویر طی 24 تا 72 ساعت شروع می شود.

تظاهرات بیماری :
نشانه بارز بیماری ایجاد بثورات پوستی است که به صورت لکه هایی به رنگ مایل به قرمزیا جوش های کوچک می باشد . قبل از بروز بثورات پوستی معمولا تب و بدن درد رخ می دهد . ممکن است دچار آبریزش بینی و خارش پوست نیز بشود . فاصله زمانی بین تماس با یک فرد بیمار و نمایان شدن بیماری 2 تا 3 هفته می باشد.

در صورتیکه در سه ماه اول یا دوم بارداری به آبله مرغان مبتلا شوید خطر کمی بیشتر است . بیشترین احتمال خطر در هفته 13 تا 20 می باشد که شامل انتقال عفونت به جنین و سندرم آبله مرغان مادرزادی می باشد . آبله مرغان مادرزادی سبب ایجاد جوش های پوستی در جنین ، ناهنجاریهای اندام مانند اختلال در رشد دست و پاها ، مشکلات بینایی و شنوایی ، عقب ماندگی ذهنی ، سر غیر عادی کوچک و تاخیر در رشد و تکامل می شود.

اگر ابتلا به آبله مرغان قبل از هفته 20 بارداری باشد امنیوسنتز انجام می شود اگر مثبت بود با مادر باردار و همسر جهت سقط مشاوره می شود ، در صورتیکه مادر اجازه به امنیوسنتز نداد در هفته 18 تا 20 بارداری سونوگرافی کامل انجام می شود اگر طبیعی بود سونوگرافی در هفته 22 تا 24 بارداری تکرار می شود اگر طبیعی بود بارداری ادامه می یابد.

اگر ابتلا از هفته 20 بارداری به بعد بود فقط مراقبت روتین بارداری صورت می گیرد.
آبله مرغان اگر در ماه سوم بارداری باشد می تواند سبب ایجاد پنومونی در مادر شود که بسیار کشنده است .
در صورتیکه در فاصله 5 روز قبل یا 5 روز بعد از زایمان مادر مبتلا به آبله مرغان شود فرزند در معرض خطر بروز عفونت شدید آبله مرغان در دوره نوزادی قرار می گیرد که می توان با تزریق ایمونوگلوبین به نوزاد این احتمال را تا حد زیادی کاهش داد.