این روش به نام روش تقویمى نیز نامیده مى‌شود و اولین بار توسط Ogino در سال ۱۹۳۰ شرح داده شد. این روش بر اساس این حقیقت استوار است که تخمک‌گذارى ۱۲ تا ۱۶ روز قبل از شروع قاعدگى رخ مى‌دهد. روزهائى که در آن احتمال حاملگى بالا است به طریق زیر محاسبه مى‌شود.


کوتاه‌ترین سیکل قاعدگى منهاى ۱۸، اولین روز از دوره بارورى را نشان مى‌دهد و طولانى‌ترین سیکل قاعدگى منهاى ۱۰، آخرین روز از دوره قاعدگى را نشان مى‌دهد. براى مثال اگر سیکل، قاعدگى زنى از ۲۶ تا ۳۱ روز متغیر باشد، دوره بارورى او، که در آن نباید نزدیکى داشته باشد، از روز هشتم تا روز بیست و یکم هر سیکل قاعدگى خواهد بود. در اینجا باید روز اول خونریزى روز اول قاعدگى محسوب شود. شکل (دوره ایمن در یک قاعدگى ۲۸ روزه) دوره بارورى و دوره ایمن را در یک قاعدگى ۲۸ روزه نشان مى‌دهد.


دوره ایمن در یک قاعدگی ۲۸ روزه

در مواقعى که چنین محاسباتى امکان‌پذیر نباشد، زوج‌ها مى‌توانند از روز هشتم تا بیست و دوم چرخه قاعدگى از نزدیکى خوددارى کنند. و باید شمارش روزهاى قاعدگى را از روز اول قاعدگى شروع کنند.


معایب روش تقویمى عبارتند از:


- چرخه قاعدگى یک خانم همیشه منظم نیست. اگر چرخه نامنظم باشد به سختى مى‌توان دوره ایمن را پیش‌بینى کرد.