اگر زمان ترخیص از بیمارستان پزشک کودک‌تان به شما در مورد چک کردن‌های مکرر چیزی نگفته و اگر در دو روز اول با نشانه مشکوکی روبه‌رو نشده‌اید، می‌توانید تا روز سوم پس از تولد برای چک کردن دوباره وضعیتش توسط پزشک اطفال صبر کنید. ‌

بهتر است تماس ابتدایی بین مادر و فرزند در اتاق زایمان انجام پذیرد. به همین دلیل شاید بهتر این باشد که زایمان طبیعی را انتخاب کنید یا اگر چاره‌ای جز سزارین ندارید، بی‌حسی را به جای بی‌هوشی کامل انتخاب کنید تا هوشیاری در آغوش کشیدن نوزادتان به محض تولدش را داشته باشید.       

شیر دهی را از اولین ساعات بعد از زایمان شروع کنید

مراقبت از نوک پستان: بعد از زایمان تغذیه نوزاد با شیر مادر بسیار اهمیت دارد. زیرا شیر مادر علاوه بر مزایای زیادی که دارد، احتیاجات تغذیه ای نوزاد را در 4 تا 6 ماه اول زندگی برطرف می کند. برای تغذیه نوزاد با شیر مادر، لازم است مراقبت مناسب از پستان مادر بعمل آید. بدین منظور خانم شیرده باید نوک پستان را کاملاً تمیز نگه دارد.

البته شستن نوک پستان در هر بار تغذیه نوزاد و همچنین استفاده از صابون توصیه نمی شود، فقط کافی است خانمهای شیرده پستان های خود را یک بار در روز شسته و اجازه دهند تا در معرض هوا خشک شود.

در بعضی از مادران شیرده

داستان خورشید خانم ودخترش گندم:

امروز صبح وقتی: از خواب بیدار شدم بعداز خوردن صبحانه رفتم سراغ تقویم

آره درست است تقریبا 38 هفته بارداری هستم نوبت دارم . دکتر گفته سه روز دیگر باید معاینه داخلی شوم ببینم اندازه وسایز لگن  نسبت به سر بچه چطور است؟ حالم خیلی خوب نیست وقتی غذا  میخورم ترش میکنم.
مشاورم گفته علتش کم شدن حجم معده به خاطر فشار  وبزرگ شدن رحم است
وعده های غذاییم را بیشتر کردم وغذا را در حجم کوچک وکم میخورم وبعد غذا بلافاصله دراز نمیکشم
وقتی رعایت میکنم بهتر هستم.

امروز توسط پزشکم معاینه داخلی شدم خیلی دردناک بود.
خانم دکتر گفت خوشبختانه همه چیز خوب است سر بچه وارد لگن شده ولگن اندازه هاش خوب است احتمال زایمان طبیعی خیلی زیاد است.
خوشحالم خیلی دلم میخواهد زایمان را تجربه کنم.من به این مسئله خیلی فکر کردم.
توی کلاس های آمادگی بارداری که شرکت میکردم خانم ماما حرف قشنگی  میزد میگفت:

میخواهم مدیریت دردهای زایمان را با ماجرای یک زایمان طبیعی که حالتی نمادین از هزاران موردی است که بارها وبارها اتفاق افتاده  برایتان بازگو کنم : 

دقت کنید  مراحل با شرایط کاملا علمی بازسازی شده است:

 قبل از آن سعی کنید در هفته های آخر بارداری تمرینات ریلکس کردن وآمادگی ذهنی را روزانه انجام دهید:

:

 در صورت بروز اضطراب حین لیبر،(درد زایمان) چشمان خود را ببندید. عضلات صورت خود را شل کنید. به تک تک عضلات صورت توجه کنید و لبخند بزنید و احساس کنید این لبخند در تمام صورت شما پخش شده است و ذهنا بگویید "صورت من می درخشد" و یک نفس عمیق بکشید. سپس آگاهی را معطوف کنید به کف پاها و احساس کنید آب گرم و ملایم از کف پاها وارد بدن می شود و تک تک اعضای بدن را شستشو می دهد و سپس تنش ها و گرفتگی ها و افکار منفی از همان مسیر به طرف پایین برمی گردد و به طرف پاها رانده می شود و از کف پاها خارج می شود و سپس با بازدم عمیق چشمانتان را مثبت تر از همیشه باز کنید.

وقتی سعی کنید با تجارب حسی خود آشنا شوید سرعت فعالیت شما بصورت طبیعی کند می شود و در نتیجه به آرامش درونی می رسید و این آرامش تاثیر عمیقی بر اولین تجارب کودک نسبت به دنیای بیرون دارد.
مادران باردار حین بارداری بخصوص در زمان زایمان درون گراتر می شوند و راحت تر می توانند با تجارب حسی ظریف خود آشنا شوند. مادر در حین زایمان از دو کانال توسط نور الهی محافظت می شود. لایه روحی خودش و جنینش! و شاید به همین خاطر است که گفته می شود هر دعایی حین زایمان برآورده می شود!
تنفس در زایمان 
از جمله روشهای مفید حین لیبر کنترل بر تنفس است. اکسیژن مهمترین ماده ای است که جنین و مادر حین لیبر به آن نیاز دارند. بهترین دوست مادر و جنین حین لیبر تنفس است. تنفس پل ارتباطی بین جسم و ذهن است. نه تنها تعادل بین گازهای خونی در مادر و جنین را تسهیل می کند، بلکه فکر مادر را نیز از درد منحرف می کند. مغز ما فقط قادر به گرفتن یک پیغام است. زمانیکه مادر، بخصوص حین انقباضها به نفسها متمرکز می شود، مانع انتقال سیگنالهای درد از مسیر طناب نخاعی به مغز می گردد.
بنابراین توصیه می شود که:
- آگاه به نفس هایتان باشید. حین انقباض های زایمانی آگاه به ورود و خروج هوا از بینی شوید و سعی کنید نفسهایتان شکمی و عمیق شود (با هر دم شکم منبسط و با هر بازدم کمی منقبض می شود). هر زمان گرفتن دم شکمی برایتان مشکل شد، یک بازدم طولانی انجام دهید. دم خودبخود ایجاد می شود.
به تدریج زمانی فرا می رسد که دیگر دم و بازدم شکمی عمیق مشکل است. بنابراین توصیه می گردد دم ها را منقطع کنید. مثلا باشمارش ۳ دم یک بازدم عمیق، ۴ دم یک بازدم عمیق و ...
- می توانید این نوع تنفس را با یک تصویر ذهنی ایجاد کنید. مثلا دردها مانند یک موج آرام آب است و همراه با دم های منقطع این موج به قله های خود می رسد و همراه با بازدم موج تمام می شود.
- در مراحل پایانی (مرحله گذر) می توان آگاهی را معطوف به بازدم ها کرد. یعنی بدون توجه به دم، حین هر انقباض بازدمهای منقطع مثل فوت کردن شمع یا فوت کردن یک پر تصویری را با دهان نیمه بسته انجام داد.

داستان خورشید خانم ودخترش گندم:

امروز صبح وقتی: از خواب بیدار شدم بعداز خوردن صبحانه رفتم سراغ تقویم

آره درست است تقریبا 38 هفته بارداری هستم نوبت دارم .

چسب های ضد بارداری (contraceptive patch) شبیه چسب های زخم هستند اما شکل آنها به صورت مربع می باشد. این چسبها را می توان بروی شکم ، کفل ، بازو ویا پشت چسباند . به مدت سه هفته باید هر هفته این چسبها را عوض نمود و یک چسب جدید بکار برد، یک هفته هم نباید از چسب استفاده نمود .

بنابراین درطی یک ماه ، فقط سه هفته باید از چسب استفاده کرد . چسب های ضد بارداری عمل خود را با آزاد کردن تدریجی ترکیبی از هورمونهای استروژن و پروژسترون از طریق پوست انجام می دهند .این هورمونها با جلوگیری از رها شدن تخمک از تخمدانها وغلیظ کردن ترشحات رحم باعث جلوگیری از بارداری می شوند . درصورت مصرف صحیح این چسبها ، تا حدود 99 در صد درجلوگیری از بارداری موثر هستند . اما خانمهای چاقی که وزن آنهابیشتر از 90 کیلوگرم می باشد ، تاثیر این چسبها کمتر می باشد ( حدود 92 درصد ).
 
 
 نحوه استفاده از چسبهای ضد بارداری
 
 در طی 5 روز اول قاعدگی می توانید استفاده از چسب های ضد بارداری را شروع نمایید . در همان روزی از هفته که چسب را می چسبانید باید در هفته آینده آن را عوض نمایید (مثلا شنبه تا شنبه). قسمتی از پوست که می خواهید چسب را روی آن بچسبانید باید تمیز و خشک باشد . برای جلوگیری از تحریک پوست ، هر بار که می خواهید چسب را بچسبانید باید در جای دیگری آن را بچسبانید . هیچگاه چسب را روی پستانها نچسبانید . سعی کنید چسب را در محلهایی از پوست بچسبانید که بر اثر پوشیدن لباسهای تنگ دچار مالش وسایش نشود.
 
 
 در صورت کنده شدن اتفاقی چسب
 
 اگر از هنگامی که چسب کنده شده است ، بیشتر از 24 ساعت نمی گذرد، می توان آن را دوباره چسباند ویا از یک چسب نو استفاده نمود

پرولاکتین (Prolactin) نام هورمونی است در بدن زنان که از غده هیپوفیز ترشح می‌شود و محرک شیرسازی در دوران بارداری برای شیردهی زنان است. بالارفتن این هورمون در بدن زنان، مشکلاتی را برای سلامت زنان ایجاد میکند:
به طور کلی این هورمون تنها باید در دوران بارداری برای تحریک شیرسازی در بدن زنان افزایش یابد، اما بنا به دلایلی ممکن است در دوران دیگر زندگی یک زن نیز دچار افزایش شود.

علل بالا رفتن هورمون  پرولاکتین:

کم‌کاری غدد تیروئید، مصرف بخشی از داروهای ضد افسردگی، آرامبخش‌ها و تشکیل  تومورهای غده هیپوفیز در مغز

تغییر در الگوی عادت ماهیانه زنان؛ به تأخیر افتادن آن و عادت ماهیانه نامنظم، نازایی و ترشح شیر از بدن زنان بدون داشتن تجربه بارداری، همگی از جمله مواردی است که زنان باید به محض مواجهه با آن، به پزشک و متخصص زنان مراجعه کنند.

شایع‌ترین علت بالا رفتن پرولاکتین را کم‌کاری غدد تیروئید  است و این بیماری بیشتر در گروه سنی باروری زنان، یعنی 15 تا 45 سال رخ می‌دهد و برای پیشگیری و درمان آن راهکارهای مؤثری وجود دارد.

درمان این بیماری باید با توجه به علت شکل‌گیری آن انجام شود. برای مثال در صورتی که علت بیماری، کم‌کاری غدد تیروئید باشد، لازم است از داروهای درمان اختلال در تیروئید استفاده شود. اما اگر علت آن تشکیل شدن تومورهای ترشح‌کننده پرولاکتین در غده هیپوفیز باشد، از داروهای ضدتومور استفاده می‌شود. در معدود مواردی نیز درمان این بیماری نیازمند عمل جراحی است، مثلاً در موادر نادر که اندازه توموربزرگ‌تر از 1 سانت باشد و بدن بیمار به دارودرمانی جواب ندهد، برای جلوگیری از فشار به اعصاب چشم و بینایی باید بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد.

 برای پیشگیری از جدی شدن این بیماری، لازم است زنان به محض احساس تغییر در الگوی عادت ماهیانه و نامنظم شدن آن، ترشح شیری از سینه بدون تجربه باروری و یا سردرد همراه با دوبینی به متخصص زنان مراجعه کنند.

هیستروسالپنگوگرافی روشی است که به‌منظور بررسی داخل رحم و لوله­‌های رحمی انجام می­‌گیرد. انجام هیستروسالپنگوگرافی در ارزیابی ناباروری بسیار مهم است. در صورت انسداد لوله‌های رحمی و یا وجود چسبندگی رحم، شانس باروری کاهش می­‌یابد.

و در این روش با استفاده از اشعه x و ماده حاجب چسبندگی­‌های درون رحمی، پولیپ، فیبروم و برخی دیگر مشکلاتی که سبب انسداد لوله‌­ها و جلوگیری از لقاح تخمک و اسپرم می­‌گردد، قابل تشخیص است. آزمایش دیگری که در این راستا مفید خواهد بود هیستروسونوگرافی می‌باشد که با استفاده از سونوگرافی و تزریق محلولی خاص، ناهنجاری­‌های درون رحمی بررسی می­‌شود. 

 مراحل انجام هیستروسالپنگوگرافی

معمولاً عکس رنگی رحم توسط رادیولوژیست انجام می­‌شود و به­‌طور متوسط در حدود 30-10 دقیقه به طول می‌انجامد. برای انجام این تست، فرد بر روی تخت معاینه زنان قرار می­‌گیرد. ابتدا پزشک یک اسپکولوم (وسیله‌ای برای معاینه داخلی زنان) در واژن قرار می‌دهد. سپس لوله­­‌ای بسیار ظریف از درون دهانه رحم به داخل رحم وارد نموده تا از این طریق ماده حاجب را به درون رحم و لوله­‌های رحمی تزریق نماید. به‌طور طبیعی ماده حاجب باید رحم و لوله­‌های رحمی را پر نماید یعنی هنگامی که در رحم و لوله­‌ها هیچ‌گونه انسداد و مشکلی وجود نداشته باشد ماده حاجب بعد از تزریق، فضای داخل رحم و لوله­‌ها را به­‌طور یکنواخت پر خواهد کرد. (شکل1)؛ ولی در مورد انسداد لوله­‌ای ماده حاجب نمی­‌تواند تمام فضای داخل رحم و لوله­‌ها را پر نماید. (شکل2)

بعد از تزریق، از رحم عکس‌برداری می­‌شود. پزشک با بررسی عکس­‌ها می‌­تواند وضعیت رحم و لوله­‌های رحمی را ارزیابی نماید.

تغییر شیوه زندگی و رژیم غذایی

احتمالا شما توصیه های متناقض بسیاری از طریق رسانه ها، و یا پزشکان درباره نقش رژیم در کنترل وزن شنیده اید. اکثر این عدم توافق ها در مورد میزان و نوع کربوهیدرات ها در مواد غذایی است. توصیه های متخصصین تغذیه معمولا بر داشتن یک رژیم غذایی پرکربوهیدرات با استفاده از کربوهیدارتهای با شاخص گلایسمی پایین می باشد. شاخص گلایسمیک میزان افزایش سطح انسولین پس از مصرف کربوهیدرات ها را نشان می دهد. نشاسته، کربوهیدراتی با شاخص گلایسمیک بالاست که در مقایسه با کربوهیدرات های با شاخص گلایسمیک پایین مثل سبزیجات با برگ سبز، سطح انسولین را به میزان بیشتری افزایش می دهد.

برخی از متخصصین تغذیه پیشنهاد می کنند که زنان مبتلا به PCOS از یک رژیم پر پروتئین، بدون در نظر گرفتن سطح شاخص گلایسمیک آن، استفاده کنند. برای جبران این کمبود کربوهیدرات فرد باید از پروتئین بیشتری در رژیم استفاده کند. پروتئین موجود در گوشت قرمز می تواند سبب افزایش مصرف چربی های اشباع حیوانی و در نتیجه بالا رفتن سطح کلسترول و افزایش ریسک ابتلا به بیماری های قلبی شود. پژوهشهای اخیر نشان می دهند که در بیماران خاص و زیر نظر متخصصین تغذیه استفاده از رژیمهای غذایی پرپروتئین می تواند مفید باشد و لی باید میزان چربی دریافتی حتما کنترل گردد.

مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا یک رژیم حاوی کربوهیدرات های با اندکس گلایسمیک پایین و چربی های حیوانی محدود، انتخاب مناسبی برای افرد دچار مقاومت انسولین مثل خیلی از

زنان مبتلا به PCOS هست یا نه، مورد نیاز است.

• کربوهیدرات های پیچیده را انتخاب نمایید:

کربوهیدرات هایی را انتخاب کنید که حاوی فیبر بالایی هستند